ചില ചിത്രങ്ങലുണ്ടു,
ചുമരടര്ന്നിറങ്ങിയാലും
മാഞ്ഞു പോകാത്തവ.
കാലത്തിന്
പായലുകള്ക്ക്
കീഴ്പെടുത്താനാവതെ
പ്രജ്ഞയുടെ
പ്രതലങ്ങളിലതു
പടര്ന്നുകിടക്കും।
വെറുത്ത പകലിന്റെയും,
നിദ്രയെഴാത്ത നിശയുടെയും
ബാക്കിപത്രമായി
നോവുമോര്മ്മയുടെ
നോക്ക് കുത്തിയായി,
മനസ്സിനുമ്മറപടിമേല്
അതു കെട്ടഴിഞ്ഞു
ഞാന്നു കിടക്കും।
3 comments:
രാജന് ഭായ്,
കുറേ നാളായി കേറിയിട്ട്.
കവിതയൊക്കെ പതിവ് പോലെ തിളക്കുകയാണ്.
:-)
ഉപാസന
ഉപസനാ...
നന്ദി...
aadyamaya ivide,
ellam one vaayikate..
:)
Post a Comment